Cyprian z Kartaginy: Kościół jak niepodzielona szata Chrystusa
(7) Ten sakrament jedności, ten węzeł zgody zawiązanej w sposób nie do rozwiązania został ukazany, gdy – jak opowiada Ewangelia – tunika Pana, Jezusa Chrystusa nie została podzielona ani rozdarta, lecz o szatę Chrystusa rzucono losy. Kto miałby zatem przyodziać się w Chrystusa, otrzymuje całą szatę i wchodzi w posiadanie szaty nietkniętej i niepodzielonej. Boskie Pisma mówią tak: „Jeśli chodzi o tunikę, ponieważ nie była zszywana od góry, ale tkana w całości, powiedzieli do siebie: nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy losy, do kogo ma należeć” (J 19,23-24). Nosiła ona w sobie jedność zaczynającą się „od góry”, czyli pochodzącą z nieba, od Ojca. Człowiek, który ją otrzymał w posiadanie, nie mógł w żaden sposób jej rozciąć, ale otrzymał ją całą razem z jej solidnością nie do rozdarcia. Nie może nosić odzienia Chrystusa człowiek, który rozdziera i dzieli Kościół Chrystusa. Przeciwnie niż wtedy, gdy przy śmierci Salomona jego królestwo i lud zostały rozdarte, a prorok Achiasz spotkał na polu króla Jeroboama, rozdarł swoją szatę na dwanaście części i powiedział: „weź sobie dziesięć części, ponieważ tak mówi Pan: oto rozdzieram królestwo z ręki Salomona i tobie dam dziesięć bereł, zaś dwa berła będą należeć do niego ze względu na sługę mojego Dawida i ze względu na Jerozolimę, miasto, które wybrałem, aby tam położyć moje imię” (1 Krl 11,31nn). Skoro dwanaście plemion Izraela zostało rozdzielonych, prorok Achiasz pociął swoje ubranie. Ponieważ zaś lud Chrystusa nie może być podzielony, Jego tunika jest tkana w całości i jako taka nie jest dzielona między tych, którzy wchodzą w jej posiadanie: niepodzielona, zjednoczona, spojona ukazuje mocną zgodę ludu budowanego z nas, którzy przyoblekliśmy się w Chrystusa. Przez znak i sakrament szaty ogłosił jedność Kościoła.
(8) Kto więc będzie tak występny i przewrotny, tak zapamiętały w szale niezgody, by wierzył, że można, lub ośmielał się rozcinać jedność Boga, szatę Pana, Kościół Chrystusa? On sam upomina w swojej Ewangelii i naucza mówiąc: „będzie jedna trzoda i jeden pasterz” (J 10,16). Czy ktoś sądzi, że w jednym miejscu może być albo wielu pasterzy albo wiele trzód? Apostoł Paweł także wpaja nam i usilnie błaga i zachęca do tej jedności mówiąc: „Błagam was – mówi – bracia, w imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa, abyście wszyscy mówili to samo i by nie było wśród was podziałów; miejcie to samo myślenie i jedną opinię” (1 Kor 1,10). I znowu mówi: „Znoście siebie nawzajem w miłości, postępując w sposób wystarczający do zachowania jedności ducha we wspólnocie pokoju” (Ef 4,2nn). Uważasz, że może ostać się i żyć człowiek, który odchodząc od Kościoła wznosi sobie gdzie indziej inne mieszkanie? Tymczasem powiedziane jest do Rahab, która jest wyobrażeniem Kościoła: „Zgromadzisz u siebie, w twoim domu twojego ojca i twoją matkę, twoich braci i cały dom twojego ojca, i każdy, kto wyjdzie poza drzwi twojego domu, sam będzie sobie winien” (Joz 2,18nn). Tak samo sakrament Paschy w prawie Księgi Wyjścia nie zawiera nic innego jak tylko to, żeby w jednym domu spożywano baranka, którego zabijano jako zapowiedź Chrystusa. Bóg stwierdza mówiąc: „Będzie jedzony w jednym domu, nie wyrzucisz jego mięsa poza dom” (Wj 12,46). Nie można wyrzucać na zewnątrz ciała Chrystusa i świętości Pańskiej. Żadne inne miejsce nie jest domem dla wierzących poza jednym Kościołem. Na ten dom i na jednomyślność gospodarzy wskazuje Duch Święty w Psalmach i ogłasza mówiąc: „Bóg sprawia, że zgodnie mieszkają razem w domu”. W domu Boga, w Kościele Chrystusa ludzie zgodnie mieszkają trwając w porozumieniu i prostocie.
Cyprian z Kartaginy, O jedności Kościoła
tłum. P.M.Szewczyk
Drogi Czytelniku,
bardzo się cieszymy Twoją obecnością na tym portalu! Cieszy nas Twoje zainteresowanie myślą, nauką i życiem Ojców Kościoła, bo sami jesteśmy głęboko przekonani, że Kościół dla swojej żywotności potrzebuje nieustannego czerpania z tych, których wybrał Bóg, żeby byli aż do końca istnienia świata jego Ojcami.
Nasz portal opiera się na pracy woluntarnej kilku osób, konieczne koszty (opłacenie serwera i podstawowych usług informatycznych) pokrywa Stowarzyszenie „Dom Wschodni – Domus Orientalis”. Jeśli chcecie wesprzeć rozbudowę portalu, będziemy wdzięczni za Wasze wsparcie. Dzięki przekazanym nam środkom, będziemy w stanie zrealizować dużo więcej tłumaczeń, nagrań filmowych i publikacji oraz dotrzeć do większego grona odbiorców.
Środki na portal Patres.pl można przekazać na konto:
mBank, 70 1140 2004 0000 3002 7483 9388
W tytule przelewu należy podać: patres.pl
PRZEKAŻ 30 PLN PRZEKAŻ 50 PLN PRZEKAŻ 100 PLN
