Augustyn: co to za dzień, który Pan uczynił?
1. Słyszeliście, że Chrystus Pan tak został ogłoszony: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo” (J 1,1). Tym właśnie jest Chrystus Pan i gdyby się nie uniżył, lecz zechciał zawsze pozostać w takim stanie, człowiek by zginął. Uznajemy Boga Słowo, które jest u Boga. Uznajemy jednorodzonego Syna równego Ojcu. Uznajemy światło ze światłości, dzień z dnia. On jest dniem, który uczynił dzień, a sam nie jest uczyniony przez dzień, ale zrodzony.
Jeśli więc On jest dniem z dnia, ale nie uczynionym, lecz zrodzonym, to kto jest dniem, który Pan uczynił? I dlaczego w ogóle mówi się o dniu? Ponieważ dzień jest światłem. „I nazwał Bóg światło dniem” (Rdz 1,5). Zapytajmy zatem, co za dzień uczynił Pan, abyśmy się w nim radowali i weselili (Ps 117,24). W pierwszym opisie stworzenia świata czytamy, że „ciemności były nad otchłanią, a Duch Boga unosił się nad wodami. I rzekł Bóg: Niech stanie się światło! I stało się światło. I oddzielił Bóg światło od ciemności. I światło nazwał dniem, a ciemność nazwał nocą” (Rdz 1,2-5). Oto jest dzień, który Pan uczynił.
Lecz czy to jest ten dzień, w którym mamy się weselić i radować? Jest jeszcze inny dzień, który uczynił Pan, a który musimy uznać za większy i w nim mamy się radować i weselić. Powiedziane jest bowiem do wiernych, którzy wierzą w Chrystusa: „Wy jesteście światłością świata” (Mt 5,14). Jeśli są światłością, to są też dniem, bo „światło nazwał dniem”. A zatem do Duch Święty unosił się nad wodami dzisiejszego dnia, a ciemności były nad otchłanią, kiedy te Dzieci cały czas nosiły swoje grzechy. Kiedy zaś grzechy zostały im odpuszczone przez Ducha Świętego, wtedy Bóg powiedział: „Niech stanie się światło! I stało się światło”. Oto jest dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy.
Określmy ten dzień słowami Apostoła. O, dniu, który Pan uczynił, „niegdyś byliście ciemnością, teraz zaś jesteście światłością w Panu” (Ef 5,8). Niegdyś – mówi – byliście ciemnością. Byliście czy nie? Przypomnijcie sobie wasze czyny, czy nie byliście… Spójrzcie na wasze sumienia, czego się wyrzekliście. Ponieważ więc „niegdyś byliście ciemnością, teraz zaś jesteście światłością”, ale nie w sobie samych, lecz „w Panu, postępujcie jak synowie światła”.
Te kilka słów niech wam wystarczy, ponieważ już dziś podjęliśmy sporo trudu, a jeszcze dzisiaj musimy powiedzieć Dzieciom o sakramentach ołtarza.
Augustyn z Hippony, Mowa 226 (Na dzień Paschy)
Tłum. P.M.Szewczyk
Przez całą Oktawę Zmartwychwstania Pańskiego codziennie na portalu Patres.pl znajdziecie jedną mowę św. Augustyna wygłoszoną podczas obchodów Wielkanocy w IV wieku po Chrystusie. Zapraszamy do przeżywania wielkanocnej radości z Ojcami Kościoła! Do tej pory opublikowaliśmy następujące teksty:
Wigilia Paschalna
Poniedziałek w oktawie
Wtorek w oktawie
Środa w oktawie
___________________________________
