Ojcowie, cz. XVII: Szkoły teologiczne

Chrześcijaństwo nie było „Ludem Księgi”, a „Ludem Słowa”, starającym się coraz głębiej odkrywać prawdę przyniesioną przez Jezusa Chrystusa. Refleksja teologiczna pojawiła się już w pierwszych wiekach Kościoła, a głównym jej motywem było spotkanie w Zbawicielu tego co boskie, z tym, co ludzkie. Podstawowymi osiami rozważań były Wcielenie i Zmartwychwstanie, a różnice w ich interpretacji legły u fundamentów głównych metod rozważań teologicznych – szkoły aleksandryjskiej i szkoły antiocheńskiej. O ile przedstawiciele tej pierwszej spoglądali na wydarzenie chrześcijańskie „od góry” (Bóg, wieczny logos, staje się człowiekiem), o tyle ta druga skłaniała do myślenia „wstępującego” (człowiek, który staje się Synem Bożym, zostaje przebóstwiony). Te dwa nurty często były ze sobą w konflikcie, ale dzisiaj widać, że świetnie się uzupełniają.

[button link=”http://patres.pl/ojcowie/”]Zobacz wszystkie filmy[/button]