Hilary z Poitiers – Atanazy Wschodu

Mamy dostęp do nielicznych faktów z życia Hilarego z Poitiers. Brak jest jednoznacznych informacji chociażby na temat jego dzieciństwa, młodości, rodziny czy miejsc, w których pobierał nauki. Podstawowych informacji wyżej wymienionego typu możemy dociekać jedynie na zasadzie domysłów.

Hilary z Poitiers urodził się w tymże mieście około roku 315. Wiadomo, że był żonaty i miał córkę o imieniu Abra. Odebrał wykształcenie z zakresu filozofii i retoryki. Rok 346 był rokiem, w którym Hilary przyjął chrzest. Przyjmuje się, że został biskupem Poitiers około roku 350. W roku 356 został skazany na banicję. Powodem wygnania biskupa do Azji Mniejszej był jego sprzeciw wobec podpisania aktu, który miał potępić Atanazego Wielkiego. Powrót biskupa do Galii nastąpił w roku 360. W następnym roku Hilary położył kres herezji ariańskiej na terenach Galii. Na zwołanym przez siebie synodzie w Paryżu biskup Poitiers potępił arianizm. Na tym samym synodzie przyjęto również nicejskie wyznanie wiary. Tenże obrońca wiary ortodoksyjnej umiera w roku 367. Kończy swój żywot w mieście, z którym był związany przez większość swojego życia tj. w Poitiers.

Z racji swojego uporu w zwalczaniu herezji ariańskiej i stanowczości w obronie credo nicejskiego Hilary z Poitiers nazywany jest „Atanazym Wschodu”.

Najważniejsze dzieła Hilarego to pisma z zakresu egzegezy i dzieła dogmatyczne o charakterze polemicznym. Należy tutaj wspomnieć o takich dziełach jak:

1. „Komentarz do Ewangelii Mateusza”

2. „O Trójcy Świętej”

3. „O Synodach”

4. „O Tajemnicach”

Mariusz Piątek

Bibliografia:

1. Drączkowski Franciszek, Patrologia, Wyd. 5, Pelplin, Bernardinum, 2012. s. 319-324.

2. Hilary z Poitiers, Pisma Starochrześcijańskich Pisarzy t.63 – Komentarz do Ewangelii św. Mateusza, Traktat o Tajemnicach, wstęp Ks. Emil Stanula CSsr, Wyd. UKSW, Warszawa, 2002, s. 8-22.