Beda Czcigodny: wyznanie Piotra

Zapraszamy do lektury krótkiego komentarza Bedy Czcigodnego do fragmentu Ewangelii Mateusza, który towarzyszy liturgicznemu wspomnieniu św. Apostołów Piotra i Pawła.[box]Beda Czcigodny, Komentarz do Ewangelii Mateusza[/box]

Wtedy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej. Ta miejscowość została odnowiona przez tetrarchę Filipa i tak została nazwana na cześć Tyberiusza Cezara, teraz zaś nazywa się Panea i znajduje się w prowincji Fenicja, przy granicy z Libanem, gdzie wypływają dwa źródła Jor i Dan.

Wtedy pytał swoich uczniów mówiąc: Co mówią ludzie, że kim jest Syn człowieczy? Pięknie pyta: nie „co mówią ludzie, że kim jestem ja”, ale „Syn człowieczy”, ponieważ ludźmi są ci, którzy rozmawiają o Synu człowieczym. Ci zaś, którzy rozumieją Jego bóstwo, nazywani są bogami.

A wy, co mówicie, że kim jestem? Nie z niewiedzy pyta o opinię uczniów i innych ludzi na swój temat, ale żeby nagrodzić godną odpłatą ich wyznanie wiary.

Piotr odpowiadając powiedział: Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego. Nazywa Go Żywym Bogiem wyrażając imię i naturę w celu odróżnienia od fałszywych bogów, o których śpiewamy: „Mają usta, ale nie mówią, mają oczy… i t.d. (Ps 115,5-6).

Błogosławiony jesteś Szymonie Barjona. Barjona jest zwrotem w języku syryjskim, w języku polskim znaczy: syn gołębicy. Ukazuje tutaj prostotę Piotra, który jest nazwany synem duchowej łaski.

Ponieważ nie ciało i krew ci objawiły. To znaczy: ludzie nadęci cielesną mądrością.

A ja ci mówię, że ty jesteś Piotr i na tej skalę zbuduję mój Kościół. W sposób alegoryczny mówi mu: „Na tej skale”, to jest na Zbawicielu, którego wyznałeś, zbudowany jest Kościół, który dał swojemu wiernemu wyznawcy udział w imieniu.

I bramy piekła go nie przemogą. „Bramami piekła” nazywa heretycką nieprawość, wady czy też grzechy, z których bierze się śmierć duszy.

I tobie dam klucze Królestwa niebios. Czyli wiedzę i władzę rozeznawania, przy pomocy której powinieneś ludzi godnych przyjmować do Królestwa, a niegodnych wykluczać.

I cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. Ta władza bez wątpienia jest dana wszystkim Apostołom, do których po zmartwychwstaniu powiedział ogólnie: „Weźcie Ducha Świętego…” (J 20,22). Jednak nie to samo zadanie jest powierzone biskupom i prezbiterom oraz całemu Kościołowi, chociaż niektórzy ludzie, źle rozumiejąc sprawy, uważają że mogą potępiać tych, którym kary nie wymierzono, i odpuszczać kary winnym, chociaż nic takiego nie mogą, ale jedynie próbują pozbawić samych siebie dozwolonej władzy.

tłum. P.M.Szewczyk