Święty Hieronim
Dzisiaj w liturgii Kościoła rzymskokatolickiego wspominamy świętego Hieronima. Najbardziej znany jest ze swojego umiłowania i znawstwa Biblii, ale przypomnijmy jeszcze kilka ważnych faktów z życia tego świętego Ojca.
Pełne jego imię brzmi: Euzebiusz Sofroniusz Hieronim. Urodził się w Stydronie, na granicy Panonii z Dalmacją, ale nie wiemy dokładnie kiedy, gdyż źródła nie są zgodne. W każdym razie na świat przyszedł między 331 a 347 rokiem po Chrystusie. Pochodził z zamożnej chrześcijańskiej rodziny, dzięki czemu otrzymał staranne wykształcenie i u jego szczytu wiedzę na temat retoryki i filozofii zdobywał w Rzymie. Tam też przyjął chrzest, podobno z rąk biskupa Rzymu, Liberiusza. Z czasem przenosi się do Galii, ale zmiana miejsca nie zmienia rozmiłowania Hieronima w nauce. Zna już dobrze grekę, studiuje Pisma i teologię, pisze komentarze do ksiąg biblijnych. Z Europy przenosi się na Bliski Wschód, zatrzymując się na dłużej w Antiochii. Również tam nie spuszcza z oka Pisma Świętego, studiuje, bada, pisze. Pociąga go życie ascetyczne, jakiś czas spędza na pustyni wśród mnichów. W Antiochii godzi się na przyjęcie święceń prezbiteratu, ale pod warunkiem, że wolno mu będzie dalej wieść życie ascetyczne. Dwa lata spędza w Konstantynopolu i zgłębia teologię Kościoła u boku Grzegorza z Nazjanzu. W 382 roku udaje się na kilka lat do Rzymu. Jest cenionym znawcą Pisma i teologii Kościoła, staje się cenną pomocą biskupa Damazego. W tym momencie swojego życia Hieronim dokonuje jednego z największych swoich dzieł: rewizji łacińskiego przekładu Pisma Świętego. Nowy, przygotowany przez niego przekład dokonany jest na podstawie hebrajskich wersji ksiąg Starego Testamentu, mimo że wielu chrześcijan (w tym wielki Augustyn) uważało, że należało pozostać przy wersji greckiej, czyli Septuagincie. Decyzja Hieronima była brzemienna w skutki, ale to temat na zupełnie inny artykuł…
W 385 roku Hieronim wraz z gronem przyjaciół opuszcza Rzym i udaje się na Bliski Wschód: najpierw do Antiochii, potem do Aleksandrii, wreszcie w 388 roku przybywa do Palestyny i pozostaje tam do końca swojego życia mieszkając w pustelni niedaleko Betlejem. Cały czas pisze, polemizuje, studiuje. Umiera 30 września 420 roku.
Ojciec święty Benedykt XVI w cyklu katechez na temat Ojców Kościoła dwie poświęcił Hieronimowi. Pierwsza z nich w polskim przekładzie jest do poczytania tutaj, a druga tutaj.
